Hugo de Groot - Oranje Route

Hugo de Groot werd in 1583 in Delft geboren. Al snel verbaasde hij iedereen met zijn intelligentie en kennis. Al op 11-jarige leeftijd werd hij toegelaten tot de Universiteit van Leiden om rechten te studeren. Vijf jaar later behaalde hij zijn doctorstitel. Hugo werd beschouwd als één van de grondleggers van het Volkenrecht: het Internationaal Recht. Tot zijn beroemdste werken behoren ‘Mare Liberum’ (over het recht van de vrije zee) en “De Iuri Belli ac Pacis” (over het recht van oorlog en vrede).

Tijdens het Twaalfjarig Bestand (1609-1621) in de Nederlandse Opstand laaide een religieus meningsverschil tussen Remonstranten en Contra-Remonstranten steeds hoger op. Er braken ernstige rellen uit tussen beide partijen. Prins Maurits en zijn leger kregen grote bevoegdheden om de orde te handhaven. De remonstrantse leden van de Staten van Holland werden in opdracht van prins Maurits meteen gevangengenomen, onder andere Hugo de Groot, pensionaris van Rotterdam.

De Groot werd tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld en naar Slot Loevestein overgebracht. Tijdens zijn gevangenschap las Hugo de Groot veel. Stapels boeken werden gebracht en gehaald in een grote kist. Op 22 maart 1621 vluchtte Hugo de Groot in die boekenkist uit Loevestein. Hij vermomde zich als metselaar en ontvluchtte de stad. Hugo ging naar Parijs en richtte, gesteund door de koning van Frankrijk, een verzoek aan de Staten van Holland om zijn vrouw en kinderen ook naar Frankrijk te laten vertrekken. Dit verzoek werd ingewilligd, op voorwaarde dat De Groot nooit meer in Nederland terugkomt. In 1634 wordt Hugo de Groot benoemd tot ambassadeur voor de koningin van Zweden in Frankrijk. In 1645 lijdt zijn schip op een terugreis uit Zweden schipbreuk. Hugo overleefde deze ramp niet en stierf in Rostock (Duitsland). Hij ligt begraven in de Nieuwe Kerk in Delft.